Soyunuyorum, bir bir, eski esvamlarımdan ;
Gelecek yarınları, öpüyorum alnından.

Hüzün ekerek geldim, dağlara, bayırlara,
Dönüp, bakamıyorum; ardım sıra yıllara.

Kaç vadide bıraktım, kim bilir kaç virane ?
Zifiri karanlıktan, çıkarken yeni güne.

Eğer görmüş olsaydın, bir kez ölü denizi;
Bakınca gözlerime, görürdün, kaç göz izi.

Sarsılıyor kubbemiz, dökülürken camları ;
Bakışım mahşer yeri, uğrama akşamları!

Aşka da, sevdaya da, kim demiş, büyük yalan ?
Aziz çeşmelerimden, su içerken kaç ceylan.

Nasıl yola çıkardım, bunca ağır yükümle ?
Asla yargılamadan, astın tek bir hükümle!

Karanlığa battı ay, seçilmiyor besbelli ;
Güneşler eğiririm, görmedin, sarı telli ...

Artık gözü yaşarmaz, seherlerde yeşilin;
Bahara yürüyor bak, telli duvaklı gelin...

Zaman üstü sarhoşluk, kısır gelirken akla;
Kovalıyorum şimdi, zamanı bir kısrakla ...

Buruk bir veda ile, el sallarken geçmişe;
Soyunuk çıkıyorum, bundan böyle güneşe.

At geçmişi sulara, sevindir balıkları ;
Göz göze bakışırken, güneşle sarı sarı...

Sar beni sıkı sıkı, sırılsıklam sevdayla ;
Çıkarken yolculuğa, eşkin, körpe bir tayla...




Hayrettin YAZICI