1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
972
Okunma
Vuslata dört mevsim kaldı
Açmadan yaprakları akasyamızın
Düşmeden toprağa cemre
Bekleyeceğim gelmeni sessizce
Yasakladım gözlerime ağlamayı
Saymıyorum geçmeyen günleri
Henüz kurumadan toprağa düşen gözyaşlarımın ıslağı
Bilsen ne çok özledim seni
Beklemekteyim sessiz sedasız
Sanma ki yüreğim hasrete umarsız
Bırakma sakın beni yasak kentte öksüz
Yitirirdim aklımı, yolun sonu vuslat olmasa
Yokluğunda güller kokmaz oldu
Yıldızlar parlamıyor, söndü- sönecek
Zaman durdu, anlamsızca akıp geçmiyor
Sensiz bu şehirde yaşanmıyor
Sensiz bu şehir yaşamıyor
Buralar siyaha boyanmış, her yer karanlık
Karanlıklarda uykusuzluk
Uykusuzlukta hep sen varsın
Dört mevsim bitecek
Karanlıklar aydınlık olacak
Uykumu bölen sen olacaksın
Ünal TÜRKOĞLU
Cevap Yaz