Sabahın nurlu yüzü düşerken gözlerine
Yıldızların güneşe yenildiği yerdesin
Haram bir düş koynunda uykularını bölen
Havva ile Adem’in yanıldığı yerdesin

Gönlünün sarayına ne sultanlar göz koydu
Kimi kanını içti kimi ruhumu soydu
Gece bile örtmüyor artık günaha doydu
Şeytanın hilesine kanıldığı yerdesin

Yarına umut diye öksüz düşler ekersen
Her gördüğün falcıdan aşka niyet çekersen
Kucağında ne varsa uluorta dökersen
Kederin mısralara banıldığı yerdesin

Geceyi metre metre ölçelim nedir eni
Toprağa konulmadan örtebilir mi teni
İdris işe koyulup dikermiş elbiseni
Yılların baş aşağı inildiği yerdesin

Yetmedi mi zamanı hesapsız savurduğun
Bir yaralı ceylandı gözlerinden vurduğun
Geçmişin perdesiyse arkasında durduğun
Sevdanın boş bir hayal sanıldığı yerdesin

Geceye kirmen olan ak sabahlara yatar
Gözyaşını yağmura hüznü rüzgara katar
Köhnemiş yüreğini akbabalara atar
Sen düşlerin boynuna binildiği yerdesin