Gün ışığı görmemiş düşleri kucağında
Dağlar yürüyüp gitti ben senden gidemedim
Sevdayı susuz döven cehennem sıcağında
Zaman eriyip gitti ben senden gidemedim

Güller bile höykündü dikeninden alından
Kaç yolcu kayıp düştü bilsen gönül salından
Sılasını terk edip ardıç kuşu dalından
Kanat sürüyüp gitti ben senden gidemedim

Sürgün rüzgara asıp vurdun gülüşümüzü
Bir sandık hüzne takas verdin el işimizi
Ak beyaz gelinliğim masalsı düşümüzü
Şafak bürüyüp gitti ben senden gidemedim

Gönül arenasında can cananı anarak
Bir damla mutluluğu göz yaşına banarak
Yanmaz bildiğin sular hasretine yanarak
Çoktan kuruyup gitti ben senden gidemedim

Sonsuza uğurladık esrik gençlik çağını
Marifet bizde değil ören ördü ağını
Hoyrat bir dokunuşla körpe gönül bağını
Eller kürüyüp gitti ben senden gidemedim

Umut kervanımızın yola rahvan bastığı
Acının boy gösterip takvimlerin sustuğu
Yalnızlık kılıcının üçer beşer kestiği
Her dem çürüyüp gitti ben senden gidemedim