O kadar açtır ki şaşı gözleri,
Bir türlü doymayı bilmez muhteris…
İşine gelmeyen doğru sözleri,
Dinleyip duymayı bilmez muhteris…

Hırsının elinde olmuş da kukla,
Zerre menfaate atar kırk takla.
Kulluk hukukunu getirmez akla,
Edebe uymayı bilmez muhteris…

Hep bana Rabbena dilde duâsı,
Şu üç günlük dünyâ kara sevdâsı.
Her gece gördüğü mal-mülk rüyâsı,
Gafletten aymayı bilmez muhteris…

Şeytanın gerdiği ağa düşer de,
İkbal arar durur hilede şerde.
Sonsuz bir şey sanır ömrü beşerde,
Yılları saymayı bilmez muhteris…

Dilinde lügati yalan üstüne,
Yükselme ülküsü talan üstüne.
Basar hazla altta kalan üstüne,
Hatadan caymayı bilmez muhteris…

Ufkunu kaplayan nefsi bir buğu,
Boş gösterir teri çifti-çubuğu.
Maddeyi kuşatan süslü kabuğu,
Fitneyi soymayı bilmez muhteris…

Zenginliğe bağlar bütün ününü,
Uyuz koyun görse kırkar yününü.
Yönünü anıp da mahşer gününü,
Hak yola koymayı bilmez muhteris…

Veli BOSTANCI