Renkli tonlara hâkim bir cadde de
Gri tonlarla ilerliyorum
Kızıl ötesi hislerdeyim
Karşımdan hızla gelenler
Sallana-sallana umursamaz yürüyüşler
Her an ölemeye hazır bedenler

Gözlerimden akarken hayat
Hayata tutunanları izliyorum
Ölümsüz ruhların cesetleşmiş bedenleri
Kirli sokakların sahibi
Sahtekâr giyimlere bürülü
Gürültülü hayata ıssız gözlerle bakıyorum

Kaç mısra döküldü insana
Gelene ve gidecek olana
Kaç beste okundu ölümlü dudaklardan
Kaç kez eritti içini
Duygularının damarını sıktı
Hüzün bu sefer benden bıktı
Yaşlarım
Katre
Paltoma sarılıyor ve devam ediyorum
Sefere

Işıklı tabelalar
Nakitsiz kalmış
Krediye muhtaç eller
Ömrüme bir nefeslik kar ver
Hayır, hayır zannetme ve bekleme
Son nefesi çek
Zift dolu ciğerine

En sıkı dostum ölüm
Ahbap olduk Azrail’e
Sözünün eri
Aksatmaz asla ve aksatmamıştır
Tam dediği anda çıkıvermiştir
Her ne işi varsa bırakıp
Senin için gelmiştir
Sırf söz verdiği için
Gelmesi gerektiği için
Azrail…

Artık aramıza soğuk bedenin girdi
Ve toprak
Değerler bayat

Aydınlık cadde kararıyor
Yeni yüzler
Renkli
Bense donuk gri
Ölü tadında
Toprak ayarında

Ne cadde, ne insan, ne ışık
Kişilikler parça parça
Yüzleri kırışık
Dizüstü oturdum sessiz bir köşeye
Eksiklerim olsa da zaman geldi
İşte görevli dost
Gülümseyerek başucumdan yaklaşıyor
Ruhum ebedileşmek için göçerken
Bedenim herkese elveda diyor…

Ölüm nefesimi kesiyor.