Canım sıkkın,
Ve umudum beni terk etmek üzere,
Dışarıda yağmur, Hazıran sonu,
Kasvet hakim gökyüzünde....
Yaz ayında, bu ne böyle ?
Gençliğimin baharında,
Bu ne, histir ?…
Beni benden farklı kılan…

Yaşlılık hastalığına mı ?
Yakalandı gönlüm..
Hani, içimdeki çocuk, nerede ?
Küstü mü, bana ?
Ben mi, küstürdüm ?
Yoksa !
Sevdiğim insanların vefasızlığı mı ?
Dünyanın üzerimdeki oyunları mı ?

Sevdim çok, herkesden çok belki….
Ne gözüm, ne gönlüm,
Ne de ruhum !
Benim değildi sanki..
Gözüm göremdi başka birini,
Gönlüm aşkın esiri idi....
Ruhum bana ait degil gibiydi..
Çoktan terketmişti bedenimi.
Doğru değildi böyle sevmeler..
Sonu hep hüsran !
Hüsran ;
Aşkımın adıydı...

Hüsran ;
Hayatın bir parçasıydı…
Oysa ben,
Tüm gerçeklerin farkındaydım,
Bile bile, sevmiştim aslında …
Sadece, sevmek için sevmiştim…
Her şeyi..
Hayatı, insanı, yaşamı..
Dostumu ve hatta düşmanımı dahi..
Sadece sevmek için sevmiştim..
Suçum bu mu, sorun bu mu ?
Karşılık beklemeden sevmek..
Ve gereksiz bir hoşgörü duymak etrafına..
Ben bunların farkında olup,
Bilerek sevmedim mi, her şeyi ?

Simdi niye ?
Bu anlayamadığım his...
Ne diye, yorgun ve de çaresiz ?
Ne diye, umutsuz gönül ?
Sevmeyi seven ben,
Ne diye, bitap ?

Yoruldum sevmekten…
Yoruldu yüreğim, herkesi hoşgörmekten..
Yoruldum aşk elinden,
Ve hatta dost diye sevdiklerimden…
Güvenimi suistimal edenlerden..
Yoruldu kalbim..
Kırıldım...
Küsmek üzereyim, belki de kendime…
Ya şimdi onaracağım, içimdeki beni,
Ya da yitireceğim, gençliğimin baharında,
Yarınların umudunu..

Yakışmaz ki, bana böyle pes etmek !
Nasıl, yaparım bunu kendime ?…
Hayır ! Izin veremem;
Bu anlamsız hisse gönlümde…
Sevmeler bana ait, kırılsamda,
Aşk bana ait, yorulsamda,….
Hoşgörü benim,
Başkaları bunu anlayamasada..

Haziran, yaz başı bak hâlâ ;
Yağmur yağıyor dışarıda…
Kasvet hakim gökyüzünde...
Ağlıyor bana belki de,
Bırak ağlasın, gökyüzü...
Bırak kendini,
Süzülsün seninde yanağından,
Hüznün gözyaşları...
Rahmet değil midir ?
Yağmur da, gözyaşın da,….

Blilirim ki;
Yazın, yağmur sonrası,
Gökkuşağı sarar, boylu boyunca,
Gökkupeği...
Bilirim ki;
Gözyaşı Tanrının hediyesi,
Aktıkça rahatlar yürek..
Ve her üzüntünün ardından,
Mutluluğun değeri,
Bir parça daha anlam kazanır…
Ya hiç, Mutsuz olmazsan,
Gerçek mutluluğu anlar mı ki, gönül ?

O halde, işte şimdi !
Tam da burdan başlamalı yazmaya..
Sil baştan al, her şeyi ...
Sonlar yoktur ki, yaşamda,
Başlangıçlar vardır...
Ve ben başlangıçların cesur insanıyım !

Yenilsem de,
Kırılsam da,
Bin kere tökezlesem de,
Bugün yeniden başlamalı,
Her şeyi baştan yazmaya....

Hiç yaşanmamışcasına, geçmiş..
Hiç yaşamamışcasına,
Dünyadaki, ilk günün şerefine;
Bugün, işte şimdi,yeniden,
Burdan başlamalı yazmaya…..

YAZAN : GÖNÜL CESLI

Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.