Gitgide daralan bir oyun bahçesi
Ve uçurumlarda bir kız;
Elinde bir dilim ekmek,
Bir tutam acı biber,
Bekleyip durur yorgun sokağın başında!..

Yüreğinde kırılgan umutları,
Cebinde buruşturulmuş yaşam düşleri,
Rüzgarı görmeden savrulmuş saçları,
Bekleyip durur yorgun sokağın başında!..

Yüreği kış başlangıcında,
Gözleri karanlığın kadranında,
Öper yalnızlığın soğuk yüzünü
Sayacı bozulmuş bir yaşamın elinde!

Gölgesi büyüdükçe elleri üşüyen,
Hızı oranında adımları yavaşlayan,
Kendi sesine yabancı
Uçurumlarda bir kız!..
Gecikmiş zamanın koynunda
Yüzüne çarpılmış yaşamın hilesi,
Gözüne çekilmiş renksiz perdesi
Bekleyip durur yorgun sokağın başında...

Eskiden olduğu gibi duvarları delseydi bakışları,
Sancıyla doğmayacaktı bugün yabanıl aşkları
Ve toprağa dönük kardelenler arasında
Kar tutmayacaktı artık şakakları...
Uçurumlarda bir kız...

Rukiye Çelik
21 Şubat 2010 /ANKARA