Pineciler yama yapar gençliğimin ötesine bir yere
Nemrut yamaçlarında gün doğumunda
çorak umutlarıma kıraç düzlüklerime
ışıklar dermeye geldim Kommagene.....


Duydum;sende gemdedir gizemler
o ustalarki;Güneş’i yontup şekil verenler.
Çıkınlayıp son ferimi tırmandım otağına
seherler en koyu demini alırken sende
üfle ruhumu,geri döndür beni insanlığıma....


Bak ellerime,nalbantların boşa giden çabası kirlerimle
vicdanlar prangada çoktan,Lidya hünerleriyle
hangi mabedin altında saklı müsade-i desturun
ejderi kılığımdan sıyırarak, beni ben eyle......


Bir Dünya dönümü ben olayımda bu bedende,
tek kapı kulu durayım tekke devrişlerinde
ziyan etmeden beni,düz odunlar çekeyim kümbetine...


Fukara düştük balçığımızda, can neylesin od-u ezaya
divan-ı ulunda mahşeren duralım secd-i duaya
karg et bizi yeniden nur-u ziyaya.....


Emreyle yunus kursağında bin yıl gezene
kursun ordularını Donkişot’lardan
çark-ı değirmenler girsin düzene
Kommagene............... Kasım