ŞİİRİMİZİN HİKÂYELERİ

TAKLA: Sincan’daki seçimlerde, ANAP güçlü iken ANAP’da, MHP güçlüyken MHP’de, sonra bunlardan havasını aldıktan sonra ümitvarı DYP’de bir hareketlilik görünce DYP’de yer alıp Belediye Başkan Adayı zata kırk yılık partiliymiş gibi yapışan zamane sülüğünü anlatır..
AVANAK KELLE: Hürriyetse hürriyeti, zürriyetse zürriyeti namütenahi bir şekilde yaşar iken, Kur’an’ı Azimüşan’ın sıkıntılı, Batı madrabazlığının çıkıntılı dümbüğünü anlatır..
LÂFLA MAKARA: Her Ramazan-ı Şerif geldiğinde bizim Sincan’ın hemşehri dernekleri iftar yemekleri düzenlerler. İftarın gayesine uygun olarak sofralarında bir fakir fukara yer alması gerekirken, şehrin kodamanlarıyla, azılı siyasilerini Kurtlar Sofrası’na oturtan nefs güdüğünü anlatır..
BAŞKANIM LÂFI: Yanına kendisine yapışan sülüğü alan ve sonra bir seçim öncesi o palavralık gür çıkan sesini susturan millete rağmen yine aynı tonda öten parti düdüğünü anlatır..
BOŞA KÜREK: Bu şiir ise ne sülüğü, ne dümbüğü, ne güdüğü.. anlatmaz. Hattâ ‘hah.. yine o ses’ dediğimiz düdüğü de anlatmaz..
Bu şiir, Nur Cemiyeti’nden Belediye Başkanı Rüstem Altunbaş’ın, Şuur Cemiyeti’nden AK Parti İlçe Başkanı Rıza Gezer’e ‘O Çocuk!’ dediğinde, Rıza’ya ‘Başkan şunu şunu dedi’yi yetiştirenlerden, tekrar Rıza’nın sözüyle Başkan’a fitne götürücü hödüğünü anlatır..