kaybolmak geçer içinden

aklımın en deli gecesinde

ellerin çağırır tenimi

dudağında yanar gülüşlerim

sandallar küser denize

martılar sesinde susar

ne zaman taşsa yüreğinin deltası

bu şehir kaybolur gözlerinde

güller sularda ağlar

karışıp renginin hüznüne

yağmur gözlerinde dinlenir

benden kaçan tüm özlemler

sende saklanır

ürkek gece

sıyrılır kınından sessizce

karanlığın avcısı

göz koyar şafaklarına

kaçmak geçer aklından

aklımın en hücra köşesine

korkuların hasretle savaşır

sesinin yankısında ölür zaman

dudağında uçurum olur heceler

sende kaybolursun bir gün

hasretin kıyametinde ben gibi

ellerinin dokunulmazlığı tutuşur

bu şehir mahşer yeri

gözlerinden geriye

bir avuç günah kalır

aklımın en ince yerinde

çıldırmak gelir içinden

dal gibi kırılıp

yaprak gibi

toprakla sevişmek geçer

geçerde

ellerin tenimi çağırır

tenin terime susar...



Ayşegül Gökdemir