9
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3867
Okunma
Karanlık esiyor yine
Yüreğime,yüreğime.
Çıldırmış sanki evrendeki tüm canlılar,
Sözleşmiş gibi geliyorlar,
Üzerime,üzerime.
Hey sen ! Diyor bir başkası,
Az sıranı bekle,bak kuyruğun öte tarafında,
Bekleyenler var ellerinde sopalarla.
Vuruyorlar arkamdan,
Enseme,enseme.
Karanlıklar prensi geliyor,
Yol açıyor kalabalık,
Prens hazretlerini buyur ediyorlar
Önüm sıra,yaklaşıyor yüzsüzlüğün tam alası...
Yıldızlar bile sönüktür artık can haykırışlarımda,
Çıkışı yok,zararı çok düşüncelerim,
Beni kollayamıyor...
Bir nefeste soluduğum hayatım,
Ellerimden, kayıp gidiyor.
Zor...çok zor dayanacak gücüm,
Ağlayacak bir omuzum ,
Kırık kanatlar altında ezilen,
Yok olan benliğim.
Ben ,kimim ?
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz