bu gece şiir yazarken titredi ellerim garipsedim
hüzünlü aşkların tetiğine bastım binlercekez
mezar taşların soğukluğuna fısıldadım umutsuz sözlerimi
yaşamadan bitmiş aşklarımı düşündüm,dünkü aşklarımı
elleri al al ,toy toy yürüyen aşklarımı
bugece dicle yatağında ıslanan gözlerimi esmer tenli bir resime değdirdim
yağmurlar çaldım nisanlardan,hazirana bıraktım üşüyüşlerimi
ağladım terkedilen aşklar niyetine
gayri can dillenirde susturamam
içimdeki dağ yangını yüktür artık omuzlarıma
acılar bir yüktür umutsuzluktur gayri yokluğuna
dağlar sevdasız kalır yollar kimsesiz
can gariplenir gülüm can darlanır


bu gece ay ışığını doldurdum kadehime
hasretini meze yaptım,ilk yudumda unuttum adını
sanki hiç karşılaşmadık, uzak iki ülkeydik
ben sana hiç göç etmedim,sen beni hiç kovmadın yurdundan
kimliksizdik bu gece,aşklaşmadık bakışmadık günlerce
sanki hiç koklamadım çiçeğini,ırmağında yunmadım
dağlarında gezmedim,arınmadım tüm kirli sözlerimden
sayfalarca dökülmedim sana
bu gece dört tarafı acılarla çevrili bir ülkeyim
üzerime çevrilmiştir bütün ihanetler
namlusuna takılı kalmışım sevdadan bi haber insanların
bugece ölümüne koşmuşum dağlara
karanfil kokusu içmişim,
çatık kaşlılığım dizlerimin üzerine çökemeyişimdendir
sayki çok uzaktan geçen kara bir trendim
yanlışlıkla dokundum yüreğine
sayki sen değil ben dokundum ayrılığın Kahpe tetiğine

bugece şiirlerin en karanlığına tutunup
hüzün şehrinden sürülen halklar gibi
namlunun gölgesinde büyüyüp unutup sıcaklığını sevginin
yıldızlarına kanıyarak puşt aşkların gözyaşlarımı yüreğime hapsettim
asit yağmurlarında yıkadım bedenimi har alevler kustum
bugece aynı kelimeler etrafında dönüp durdum
kaçak bir tütüne sarıp içtim yıkılası bakışlarını
saçların tutuştu avuçlarımda
hasretin için sevdandan geçtim
ve şemdinli’den eruh’tan batman’dan
ve lice’de bir köy kahvesi muhabbetinden
ve öpüp bir dağ kırlangıcını gözünden
dokunmadan büyük şehirlerin büyük kahpeliğine
lokomotifi gibi paslanmış rayların
aralıkta bir sürgün gibi
ölür gibi gidiyorum bu şehirden
arkama bile dönüp bakmadan..
Hadi UNUT BENi
HİÇ UMUDUM KALMADI...

bu gece giderim ben
dokunmadan yüreğine
bir intihar gibi basarım
aşkın hüzünlü tetiğine


GüNGÖR KAYA