Bugün 14 şubat yüreğimin günü
Yani sevgililer günü
Ve sen yoksun
Hiç olmamış kadar hasretindeyim

Bugünün anısına bir taş koydum
Taşlanmaya yüz tutmuş yüreğime
Vuslat karışmışsa toza, çamura
Sevmeler unutulur bir sonra ki 14 şubata

Gecenin rengi kadar umut taşımıyorsa
Sevdanın çeşmesi buz tutmuş akmıyorsa
Gelmeyecek biliyorum vuslatın saati
Hiç 14 şubatım olmayacak, gelişinin olmayacağı gibi

Anlamsızdı, yüreğimden kaçışın
Zaman gelip geçecek, aklın yorulacak
Bırakacaksın sevda yükünü taşımayı
Başını yastığa koyunca anılar canlansa da
Uyanacaksın demir attığın limanlarda
Vuslatın ne vakti vardır ne zamanı
Yakıyorsa aşkın ateşi, vuslattır bunun adı

İnan suçlamıyorum seni yar!
Zordur aşkı bilip bir ömür boyu
Vuslatsız günlerde taşımak
Kolay olanı aşktan kaçmaktır
Zor olanı ateş olup yanarak vuslata koşmaktır
Zor olanı 14 şubatta vuslata ermektir

14 şubatlar gelir
Vuslat gelmez
Gün olur aşk ölür
Vuslat hayal olur
Ve sevgililer, sevgisiz ölür

Ünal TÜRKOĞLU