Ankara’da gördüm en son kendini
Bilemedim TUFAN BABA kadrini
Evinde içmiştim otlu çorbanı
Hakkını helal et, ey TUFAN BABA.

Otururdun Macit Arca sokkakta
Ankara’ nın semti, Seyran Bağı’ nda
Bir garibim şimdi, son yolculuğunda
Hakkını helal et, ey TUFAN BABA.

Mektupların kaldı şimdi elimde
Dostların pek çoktu, Başkent ilinde
Şiirlerin hiç düşmüyor dilimde
Hakkını helal et , ey TUFAN BABA.

Şimdi bir boşlukta yalpalıyorum
Telefonda sesini duyamıyorum
Baba,abi,hemşehrim diyemiyorum
Hakkını helal et , ey TUFAN BABA.

Çok sevdiğin dostlar köye gelmişler
Şairlerin çoğu baba demişler
Bilesin seni ne çok sevmişler
Hakkını helal et, ey TUFAN BABA..

Gurur duyuyorum inan seninle
O sevecen, yumşak, güzel sesinle
Sevgiler sunduğun, içten kalbinle
Hakkını helal et, ey TUFAN BABA.

Kitapların durur başım ucunda
Elime alıp her okuyuşumda
Dik olan başın, gök bakışınla
Hakkını helal et, ey TUFAN BABA.

TOROSLAR kadar, heybetliydi o başın
TARİHİ BİR ÇINAR OLMUŞTU YAŞIN
Yalçın kayalar gibi, o sert bakışın
Yetiyordu bana, ey TUFAN BABA.

Bak döndün dolaştın, kabrin köyünde
Bir acı var sol yanımda böğrümde
Anıldın bir daha, dil bayramı gününde
GELEMEDİM BAĞIŞLA, EY TUFAN BABA.

Unutma ki, bayrağını devraldım
Yıldız ismini ülkeme yaydım
AHMET TUFAN’ ımla bak dalgalandım
TAŞELİ’ NDE KARACAOĞLAN TUFAN’ ım.

Kabrin gülüstanlık, kalbin nur dolsun
Seni sevenlerin, hep dua okusun
ALLAH’ım sana rahmet eylesin
Nur içinde yat, sen TUFAN BABA.

Hüseyin YILDIZ (LEMOSLU Hüseyin)
söke,10 kasım 2006