Sonbaharda göç eden kırlangıçlar gibi
Bir yürekten, başka bir yüreğe göç ederken
İçimde sana söyleyemediğim
Hani söylersem ;
Bir daha geri alamam diye, konuşamadığım
Yüzlerce duygu,
Yazamadığım binlerce kelime var senin bilmediğin.
Çoğu zaman adaletsizce paylaşılan şeylerin
Haksızlığı karşısında
Nasıl çaresiz kalırmış insan
Nasıl sus pus
Nasıl sakar olurmuş meğer.
Oraya buraya çarpmaktan,
Her şeyi kırıp dökmekten nasıl da morarırmış yüreği.
Kader sanki insanı, tam ortasından ikiye bölmüş gibi
Yürek başka bedende atar,beyin başka beden de yaşarmış.
Şimdi daha iyi anlıyorum !
Sakar bir sevdaymış benimkisi
Yanlış bir adres !
Haritası olmayan kentlerde
Kör bir bıçağın parlayan yüzünde
Karanlık ve kalabalık şehirler gibi hissiz
Geceleri neon ışıkları gibi ışıl ışıl yanıp sönerken
Gündüzleri buz kütlesi kadar donuk bakan
Gözleri, boşu boşuna aramakmış.
Oysa ;
Hiç yaşanmamış bir hayat vaat etmiştim sana
Uçsuz bucaksız bir derya
Masmavi bir gökyüzünü hiç tereddütsüz bıraktığımda avuçlarına
Anlamadın beni,
Göremedin benim gördüklerimi.
Bakmanın görmek,
Görmenin yaşamak olduğunu anlayamadın.
Anlayamadın sevginin biraz da göz önünde tutmak olduğunu.
Tanıyamadın beni
Bir yer bulup sığdıramadın el kadar yüreğimi.
Şimdi hatırlamaktan çok
Unutmak istediklerimi söküp atarken içimden
Yeri doldurulamayacak bir boşluk kalacak
Biliyorum !
Biliyorum, en unutulmazı en çok unutmak istediğimi
Ve, her unutuluşun bir eksiliş olduğunu,
Göze alamadığım uzaklıkların, yakınlıkları
Gözlerimi acıtacağını çok iyi biliyorum.
Yarattığım depremlerde, yıktığım köprülerin altında
Kalan hayallerimi anlamanı beklemiyorum
Lütfen, bundan sonra
Anlama zahmetine kapılarak anma beni
Beni benimle bırak
Hatırlama
Arama
Sorma
Anma
Anlama beni

Anlama !




Hande