Ey sen aklımın aynası
Düşüncelerimin ışığı
Düşüncem, düşüncene
Gözlerim, gözlerine
Ne güzel bakışır.
İnce bele gümüş kemer
Leyla’ ya Mecnun
Ne güzel yakışır.

Ey sen gözümün kökü,
Evimin direği,
Olmasaydı aydınlık,
Kalacaktık karanlığa gebe.
Çöl ortasındaki ot için
Bir damla su hediye.

Değilmiki, muhtacım ben sana,
Muhtaçsın sen bana.
Yollarım bağlı yollarına.
Bu ayak, bu kalbe giden yolda nasırlaştı.
Bu vucut, sevgisizlikten fenalaştı.
Sen olmasan,
Ben olmazdım.
Sen varsın diye ben varım.

Bütün bu sevgiler,
Bütün bu sevgililer,
Leyla’lar, Mecnun’lar
Geceler, gündüzler
Sen varsın diye var.
Sen varsın diyedir, bütün bu hesaplar.
Kıskanırım ben, kıskanırım.
Seni senden kıskanırım.
Belki de sen varsın diyedir,çıkan bu savaşlar.

Anlamı yok sensiz geçen günlerin.
Ne anlamı var ?
Aysız dünyanın,
Dikensiz gülün,
Gülsüz bülbülün.Ne anlamı var.
Vaha çöle lazımdır
Kartala leş
Işığa ateş
Sensiz çaresizim hepten.
Ve bana ,
Sen lazımsın sen.

Sen ey umudumun filizi,
Karanlığımın ışığı
Seninle beslediğimiz aşkımız vardı.
Ve bir yanda sen ,
Öte yanda ben,
Ortada sevdamız kaldı.
Ve eğer,
Kalpler sevgisiz,
Ağızlar dilsiz,
Gözler kör,
Kulaklar sağır ise,
Sevgiler nefret
Sevgililer ihanet içindedir.
Ve bütün ayrılıklar, sevgi ihanetidir.
Ve sevgi ihanetinde,
Gereği yok birleşmelerin.
Ve içinde sevda yoksa
Gereği yok yalan öpüşmelerin.......

19.05.05 Mönchengladbach