kıyamadım uyandırmaya...
ben gidiyorum sadece bunu bil istedim çocukluğum...
bunu bil ve artık beni özleme...
gidiyorum ama geride kalan herşeyde
her dokunuşta biraz kalacağım...
şarap olmaya hazır bir üzüm tanesi gibi
yolumu biliyorum.


istikamet belli...
yağmur göğü delercesine yağıyor dışarıda
ruhum nemli,
kalbim kurak...
çizilen yolun ötesine doğru...
yelkenlerimi dolduran bu rüzgar sanki eski bir şarkıdan kalma...
deniz suyu soğuk...
sis yüzümün belli belirsiz ışıklarını gizliyor...
kendime açılıyorum kendimden
bilmediğim ama hissedebildiğim bir duyguya...
bulutların kapattığı güneşi özlemiyorum...
çocukluğum;
sen de beni özleme artık...
artık bunu bil ve bekleme beni...
katilinin yüzünü görme şerefine erişmiş
ve artık faili meçhul bir duygu olarak kalmayacağını bilen
sevimli bir cesetim...
gidiyorum
ama her öpücükte,
her sevişmede biraz kalacak acemi titremelerim...
hüznümü beni hiç anlayamamış kadınlarımın tenine devrettim.
şarap olmaya hazır bir üzüm tanesi gibi
yolumu biliyorum.



25 ekim 2008-KırıLgaN GüNLüKLeR-iLKer...
01:02