Bugün yine bir şiirimle
Evin ihtiyaç listesi bir kağıtta
Harmanlaşmış

Gözümde tuz bitmiş
Bakkalda veresiye
Dolabımda kalmamış ne yağ
Ne de peynir..

Katık ettim komşumun zeytininle
Kırdım ekmeğimi ikiye
Çağırdım hayalce sevdiklerimi
Umut dolu sini’mi
Kurdum kilimimin üzerine...

Makaramın ipi kara
Makarnamın salçasına kalmadı para
Para kara, kara para
Her derde deva
Aspirin kaç kuruşa
Gülmek kaç lira
Zaten mutluluk olmuş karaborsa...

Boşver sen Ayşe, Hatice, Fatma
Sen iyisimi hiç umursama
Hayatı ti’ye almaktır en büyük meziyetim
Birde irmik olsaydı
Ne güzel olurdu revanim...

Borçlardan kesilmeseydi suyum
Yansaydı elektriğim
Buz gibi rakıyı, kış kavununu
"Mazi içimde bir yaradır"
Şarkısıyla içerdim...

Birde bol taneli işkembe çorbası
Üzerine bol sirke
"Aç tavuk kendini nerede görürse"
Kimene, banane...

Eksikler, eksilenler, kayıplar hiç bitmez
Dil söyler, atar, tutar laf nereye gider bilmez
Bazen kafiye kullanılır, bazen nesne, insan
Bazen duygular, emek, sevgi zaten herşey talan...

O yüzden iki mum yaktım
Çayda çırayı hatırladım
Çakmağımdaki gaz bitmeden...


ayşe yayman