(Aşkın kanatları olsaydı eğer, ayakları yere hiç basmazdı; aklın kanatları olsaydı eğer,

hüznün ağırlığından uçamazdı)


Yollar mı kadermiydi bizi ayıran
Böyle öksüz gibi
İkimizi de boynu bükük bırakan.
Ne aşka yazılmalı..
Ne de sevdalanmalı artık.
Her sevda masalının sonunda
Yaşanan nasılsa ayrılık.

Bu yürek..
Öyle fırtına boranlar gördü ki
Küçük meltemler sarsamaz beni
Ama mesele sevmek olunca..
İşte orada duruyorum.

"Ben sevdim mi adam gibi severim"

Diyor ya şair.
Ben de diyorum ki..
"Ben sevdim mi insan gibi severim"
Değer bilmeyene yol verir;
Sevgimi yüreğimde beslerim.

Yıldızsız semalarda
Şimdi öksüz kaldı gece.
Ay bahtımdı
Doğan güneş umudum
Yıldızlar sevinçlerim di.
Gece kendimle başbaşakaldığım
Bana özel zamanlar da sırdaşım.

Ben yoğum artık,ey gece!
Bükme boynunu..
Ben gibi nicelereri sana içini döktü.
Çektim ellerimi üzerinden ey gece
Susturdum sözcüklerimi.
Şimdi kulağına kim fısıldayacak
Aşk sözcüklerini..
Kim sevecek seni
Benim seni sevdiğim gibi.

Bu gün acım tarifsiz bir biçimde.
Gözlerim kan çanağı
Hayallerim sağanaklar halinde düşmekte.
Üşüyorum
Ama başım yanıyor ateşler içinde
Sol tarafımda bir sancı ki, sorma
Göğsümün siperini delip geçmekte

Ellerimi arıyorum..
Yitip giden anıların içinde.
Ben’i arıyorum sen de
Yoksun artık ben de..
Yoksun hiç bir yerde

Umutlarım bir kanadı kırık kuş misali çakıldı yere.


Emine Genç 04 Şubat 2010 / 15:40