Hey dinle;
Dingin bir halde
akan,
Su sesini dinle
Ve dinsin içindeki fırtına,
Dizginle çoşan hırsını dinle.

Sakin bir okyanus,
Ve ortasında bir yelkenli
Ay ışığı yakamozlarının
Tam önünde giderken
Bir yunus yüzgeç vurur gemine
Dinle...
Kuyudaki Yusuf sesini.
Bu dingin vaha ortasında
Bir Yusuf’muydu dinleyen,
Koca çöl kucak açmış
Sallar mıydı beşiğini.


Seni, beni onları her şeyi
Çevreleyen sır nedir?
En güzel modiflerle süslü çiniler.
Bunları kaplayan sır,
Modifleri işleyenin kalbindeki sır;
Benzer mi birbirine.

Sırlı bir kitaptır önünde açılan
Okumak için,
Bu dili nasıl öğrenirsin.
Her an yaşadığın hal
Bir harfini öğretir mi?
Gördüğün her şey
Aslında o kadar açık ki;
Üzerini gizemli bir sırla örtmek
Kat kat sırlamak
İnsanoğlunun en iyi bildiği, gerçek değil mi?

Sır üç harf
Aşk üç harf
Böl çarp bunları kaç bildiğin gerçek.
Kendini sar bilinmezlere
Sır üstüne sır çal ki
Özünü aydınlatan ışık ulaşmasın.
Sıradan şeylere
O kadar dal ki;
Koca bir gerçek sır olsun,
Kaybolsun aradan.

Hey sefil ruhum
İçinde çırpındığın umman
Senin bilmezliğinin dehlizi
Kaç defa kaçtın bu gize
Sırra kadem basmaların,
Hep en iyi bildiğine.

Ne Mecnun Leylayı aradı
Ne de Leylanın derdi Mecnun aramaktı.
Yaşamaktı hayatları ilk gördükleri,
İçine doğdukları gibi.
Gözümüzün önünde akan hayat nehri
Sırları at içine
Senle beraber aksınlar
Sonsuzluğun dibine.

(Şubat 2010)