Sarhoş olurdum gözlerini içime çekince
Hayat kararırdı bir anda yokluğunda
Oturunca yalnız başıma bir kamelyaya
Namlunun ucundan bakardım hayata
Her şeyi tam on ikiden nişan alırdım
Senli ve sensiz geçen akşamlarda
Ağlamak gelse de içimden
Kahkaha atardım inadına
Hem hayata hem de sana.
Üşürdü ellerim ve seni beklerdim
Hem ıssız hem de soğuk kaldırımlarda
Mesken olurdu bana sokak köşeleri
Rüzgâr ismini fısıldardı kulağıma
Bir baykuş olurdu ıhlamurun dalında
Bir de gözlerin olurdu yokluğunda.
Kaybolduğum sokak aralarında
Senden habersiz seni beklerdim
Her şeye inat tebessüm ederdim
Karanlıktan bile gözyaşımı saklamak için
Yağmurun yağmasını beklerdim
Islanırdı gözyaşlarım, hayallerim üşürdü
Odamda ısıtırdım özlemlerimi
Koynuma alıp yatardım ümitlerimi
Bana bir adım kadar yakındı ellerin
Ama gözlerine ulaşmak imkânsızdı, bilirdim
Her şeye rağmen, belki rüyalarıma gelirsin diye
Gözlerimi sımsıkı kapatıp seni beklerdim…