Dramatik bir melodi tadı var duyduğum her seste,
Çayda eriyen bir şekeri imrenir hale geldim,
Nedir hayatta bu bilmecenin cevabı
Çokluk mu yokluk mu duyduğum bu enbuzen.
Kimsesiz biriyim bu meçhul diyarda,
Kimsesiz, çaresiz, ümitsiz…
Bütün ‘siz’ler benimle beraber,
Sizin için yapılabilecek,
Sizden medet umulabilecek bir yer
Gösterin bana ki,
Sizinle birlikte ve
‘siz’lerimle birlikte yanınıza gelebileyim.
Her adımım artık bir isyan niteliğinde
Koşmak yasak bana
Sen diyorsun ki durma fırla
Ellerim de hala bomboş kutular
Sallasan duvarı deler elbet
Görmez misin senden kastım canıma minnet.
Ölmekten kasıt nedir,
Elbet cevap çok zor, ya da senin için
Çok kolay bir düzmece, kayboluş…
Kederlenmek kolay olsa da
Yine de kedere para verip almalı,
Olmadık zamanda karşına çıkmamalı.
Dramatik melodi tadı kaybolur oldu bende
Şekere imrenmek marifet değilmiş
Marifet, çayda erimemekte
Eridim, bittim, ama gitmedim.
Daha bilmecenin cevabı duruyor bende.
Cesaret edipte bir çift söz bile edemedim.
Elbet yokluk benimle ve
Sen yoksun takvimlerde,
Ben dertler içinde bir köşede, yalnızım
Hayal meyal yanımda bir çift göz hatırlarım
Hatırım güçlü sanırdım sen gelmeden önce
Sen geldin, sen gittin…
Ne hatır kaldı bende, nede hatra değer bir estağfurullah.
Yine bekleriz diyebilmekte hüner…
Nasıl olsa kapımız her zaman açık
Kilitleyecek halimiz yok.
Bizler ‘siz’leri kapı dışarı koymayız evvelallah…