2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
989
Okunma
Dün yolda yürürken üçüncü katın
Penceresinden sarkan bir çocuk
Üzerime tükürdü, sinirlendim.
Sinirlenişim bana seni hatırlattı.
Eve geldim. Hiç susamadığını bilsemde
Kaktüsüme su vermeye kalktım.
Elime diken battı. Canım yandı.
İstemiyorum seni, ihtiyacım yok sana
Git der gibiydi. Bana seni hatırlattı.
Yatağıma girdim. Yarısı boştu.
Bardağın dolu tarafınıda göremiyordum.
Çünkü bardağın dolu tarafı bendim.
Kötümserleşiyor oluşum da bana seni hatırlattı.
Odanın içi sessizdi, karanlıktı
Kulağımda çınlama da yok,
Anmıyorsun beni biliyorum, anarken seni
Ama işte bu durum bile hatırlattı bana,
Sen umarsız uyurken, hasretle seni izleyişimi.
KEMAL PİŞMİŞOĞLU
Cevap Yaz