Çektiğim çileyi kendine yoran,
Gülden nasibim yok garibim garip…
Gönül lehçesinde hâlimi soran,
Dilden nasibim yok garibim garip…

Hasrete mi derler sevda deyi ne,
Yoksa bu gördüğüm bir düş mü yine.
Varmaz arzuhâlim yâr yüreğine,
Puldan nasibim yok garibim garip…

Bunca zâlim olmaz aşka inanan,
Şefkatle davranir yârine her an.
Sâdece yakmayan kendi de yanan,
Kuldan nasibim yok garibim garip…

Çatmaz mi bize hiç sevmeyi bilen,
Lütfedip de hicran yaşımı silen.
Sevda lügatinde vuslat denilen,
Baldan nasibim yok garibim garip…

Bilmem ki yâr benden hep mi kaçacak,
Beklemekle daha kaç yil geçecek.
Gönlüme haz veren çiçek açacak,
Daldan nasibim yok garibim garip…

Yükleseler çekmez derdimi tren,
Bitmeyen bir nazdır beni bitren.
Hasret diyârından yâri getren,
Yoldan nasibim yok garibim garip…

Korkarim umudum kabre kalacak,
Ruhum uzunca bir kahra dalacak.
Çünkü beni gamdan çekip alacak,
Elden nasibim yok garibim garip…

Veli BOSTANCI