Sizler!!!

Yaşamı ölümle savunanlar,
Sevdayı ölü spermler sanan zavallılar.
Tanrı kadar cezalandırıcı olduklarını düşünen budalalar.
Kurtuluş cümlelerini yüreksiz sözcükler de arayanlar.
Size sesleniyorum;
Zihninizin ırzına geçecekler.

Kendi gölgesinden bile kaçan korkaklar.
Saçma kurallardan ördüğünüz demir parmaklıklar
Ellerinde zehirli kırbaçlarla dolaşanlar.
Şeytan uğultularını kendine ezgi edinenler.

Biliyorum ki;
Kesif bir yalnızlık hissi dolacak gözbebeklerinize.
Öylesine sindirilmişsiniz ki,
Düşlerinizi düştüğü yerden yeniden ayağa kaldırmak için
Parmağınızı bile kıpırtatacak gücünüz ve cesaretiniz yok…

Utanılacak bir çağın kendinden utanmayan,
Kör, sağır ve dilsiz tanıklarısınız.
Erdemi, onuru ve inancı yitirmekle başlayıp,
Birer yalancı tanık olmak tiksindirmiyor artık sizi.

Ben size üstü başı kavga kokan insanlardan.
Avuçlarının kanamasına aldırmadan,
yüreğini bir taşa bağlayan çoçuklardan bahsedeceğim.
Ruhunuzu iblis’e peşkeş çekerken
Bütün kapılardan kovulan birer cüzamlı olacak suretiniz.

Zengin yaşamların köpeksi umursamazlığıyla kahkahalar savuracak,
Kendi şehvetlerinizi kutsayıp
Piç bir ahlakın ilericiliğine sığınırken siz.

Yoksunluklarını ve yoksulluklarını,
madalya gibi taşıyan insanlara,
Sevdiği adamı göğsünde bir bebeği uyutur gibi uyutan kadınlara,
Aşk duyduğu kadının ellerindeki merhamete sığınan adamlara.
Duayı ağıtlarına katık eden analara,
ölüme bedenini emanet eden çoçukların babalarının hüznüne öyküneceğim..

Ben hayatı umutlu ve dirençli sözlerle selamlarken,
Gün gelecek sizler;
Yaşadığınız foseptik çukurlarında çürüyeceksiniz…