93
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
3980
Okunma

Duydum ki bakacakmış çok da sevgili torunu
Acı dolu ciğerleri Manisa’ya gider yolu
Yitirdiği son yavrusu sofrasına oturduğu
Gidişinden belliydi dayanmayacaktı yüreği
Zor alıyordu soluğu…
Manisa’dan haber geldi dediler ki teyzen öldü
Yaşadığı şu ömründe çok ağladı çok az güldü
Hem baharda hem de güzde
Beş yavrusun beşini de, kendi elleriyle gömdü
Kanlı yaşları akıttı ağlayan hep iki gözü…
Bilirim bir günün doğardı da, bir günün batmaz
Şimdi ıssız evlerinde hiç kimse yatmaz
Oğlunun kızının yerini hiç kimse tutmaz
Şimdi bakamam evine içime doluyor ayaz…
Sanma ki unutacağım gördüğüm en son halini
Yönelmiş ebedi mekana eller üstünde gördüm ki
Kardeşlerin ağıt yakar
Caaan…Gözünü açıp da söyle görebildin mi…
Gidişinin son zerresini, rüzgara savurmalımı
Yoktur hiç isyanımız, elbette ALLAH alıcı
Yaşadığın sıkıntılarla, bıraktığın içler acı
Gittiğin yer bakidir de, kalanlar hepten yalancı…
Şimdi seni bekliyorlar, ellerinle gömdüklerin
Kalanlar dövünüyorken, sen onları sevindirdin
Kurban olur yavruların, mezarının toprağına
Diliyorum şimdi senden, Sabır YA-RAB kalanlara…
Yazan : Gülsüm GÜLMEZ
1.2.2010...
:::::::::: MANİSA ::::::::::
Yaşadığı acılarla dolu hayatından, içimi çook ama çok acıtsa da, bu gün kaybettiğim Teyzeme ithaf en bir kaç satır… İnanın yazmak hiç kolay olmadı…
5.0
100% (33)