Anladığım kadarıyla
Anladığım; boş bir kavanozdu..
Dünya sandığı/mız hazinenin içindeki revnaklar.
Meraklı kırlangıçların kuyrukları kadar yöncüldü.
Hayat treninde doğduğumdan beri ,
Doğumum öncüldü.
Önermelerin hangisi koşulluydu?
Ya da hangi şıkta çeldirici daha güçlüydü ?...
Boş kutuları dolduruğunda aferin almaya başladığım gün,
Annemin yüzünde 10/1 hata sayısıydı yanlışlar...

Kaç yanlışın bir doğru eder?
Benim dört,
Senin üç,
YOK ...YOK...
üç buçuk... üç buçuk çözerdi soruları .
Paralı kafeslerdeki serçeler,
Düşüncelerinde boğulup dururdu ,boğazımızdaki koltuk meraklıları...

Anladığım kadarıyla
Anladığım; Boş bir havuzdu...
Acaba kaç musluk nekadarını boşaltırdı?
Yukarıdaki musluk açıkken...

Anladığım kadarıyla
anladığım;
Akustik gitar ile kemanın telleri farklı tınılarda dans ederdi.
Benim hiç olmadı.
Sanırım onların hiç sorusu çıkmıyordu.
Ali’nin yaşını hep merak etmişimdir.
Babasıyla ilişkileri,
arkadaşlıkları süperdi.
trigonometri mahallesinde....
Bizim mahallede çocuklar ,
Uzun zamandır top oynamıyorlar ya da oynayanlar iyi okullara gidemiyorlar...

Anladığım kadarıyla
Anladığım;
Yazı mı tura mı di/yip çıktığımız ahşap basamaklar
gıcırdadıkça başımızı iyice sokuyoruz.
Geometri odalarına.
ve ’T’ Cetvetlerine aşık oluyoruz.
Artık papatya toplayamıyoruz
Olsun bozukluklarımız sağolsun.
Bizde yazı tura atıyoruz.
fazla zaman almıyor,
Umutlanıyoruz....

UMUT KURU

ARTIK Hayatları daha da zor olan çocuklarımız ve gençlerimize ithaf olunur...
SBS ÖSS KPSS işçilerine....