7
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1498
Okunma
yürek iklimlerinde gelip geçen mevsimlerin bizlerdeki anısına
Bir rüzgar aldı beni ta ötelerden
Getirdi sol yanımı gezdirdi
Dizlerimde derman olup
Dere tepe bayır…
Bin bir çileyle ezdirdi
Üşüyordu sarp kayalığın arkasında ellerim
Namlusu donmuş tüfeğin tetiğinde
Sen doğuyorken gözlerime
Bir adım yangın alevi yaklaşıyordu yüreğime
Başlıyordu sızısı sıcağında gönlünün
Bir mil uzaktaydı gemimizin dumanı
Uzaklaştığında martılarımız
Kanadında gümüş gerdanlıklı mektuplarım
Kaynaşıyordu üstünde sarılmış
Aklıma düşüyordu zamanın kaybı
Giz ötesi, sıfır görüntüsüyle
Yok oluyordu gözlerimin baktığı
Bir savaşta esir düşüyordu miğferinde askerin
Dağ kabardı yüreğimde
Bağ bozumu savaşların kaydındayım
Yorgun düştü yüreğim gözlerim tetikte kaldı
Ben mahpus vakitlerin zalim yüklü bulutuyum
Dondum uzak ellerde
Bırakmıyor içimi mavi damlalar
Akacak damarlardayım
Şimdi duruyorum mecbur olduğum yerde
Oysaki ben
Ruhumun durmak istediği yerdeyim
Sancılı kaldım geleceğe na müsait kadın gibi
Sana gelemediğimden…
Uyumak istiyorum
Rüyalarımın harlı sıcaklığında
Bitiyordu verdiğim tüm savaşlar
Sulha yatıyor zamanın ele avuca sığmayanları
Kalkıyordu parmağım
Şahadetinde yok olmaya adamım
Kahroluyordu kurduğunda zamanım
Kahroluyordu durduğunda zamanım
Gün gebe kalırken mahdumu geceye
Yorgun bir savaşçıdır yüreğim…
01-2010
Hayrettin