VURULDUM
Bir beden,
içinde bir can. Dünyamız ve uzay Zerre olabilmekte bir şey. Sahrada bir kum tanesi bile değilim. zenginliklerinde, varlığa susamış bir hiçim ben. Vuruldum. Koskoca sonsuzlukta umutlar geleceğe akacakken, bir yük olmuş sırtlanılmış karamsarlık korku saçar. Geçmişe özlem, eskiye hasret, bir şamar gibi suratlara iner, doğan günden utanmadan. Milyon,milyon can milyon,milyon emek geleceğe uzanamazken, korkunç karanlığından mutlu azınlığın. Arka arkaya gelir kriz,kıtlık,darlık. Bir lokma ekmek parasına oylarını satar. Kuzuların sessızliğidir varlık. Vuruldum... Sınır içinde, sınır. zengin ,fakir yöneten,yönetilen düzen , düzülen ortada kan kalır. Talan içindedir yeryüzü,gökyüzü canlılar. Gelincik tarlası ellerimizin kızıllığında rengini alır. Vuruldum. Karartma kişiliklerin uydurma cennetidir günümüzde mutlu yaşam. Bir şehir efsanesi işçilikten tepe noktasına nasıl çıkıldığını ballandıra, ballandıra anlatır. Unutturulur ellerimize dünyanın dar geldiği. Unutturulur ’eşeğe yüktaşıdığı için eşek dendiği.’ Vuruldum... Kalmadı kalmayacak tüm değerler kayıp metrepollerin kirli sokaklarında. Vucut , kurulu bombadır sonrasında, her an patlayacak. Sokaklardan, beyinlerden pislik akar. Kokar kokar... Ölüme inat, başı dik yaşamak varken. Satar kendini satar. Umut, yok eder kendini çirkinleşir suratlar. Vuruldum... 12.12.08 Mönchengladbach |
Bizden önce
Hiçliğe ulaşanlar....harika sözler
almanyaya selam olsun sevgiyle kalın