İnsanın Allah'tan öğrendiklerinin yanısıra Şeytan'dan da öğrendikleri vardır, ki İslamî literatür bizzat Şeytan'ın kendi emellerini, karanlıklarını öğretici, telkin edici hatta tahrik edici olduğunu söyler. Bu pekala yaratılış efsanesiyle de birebir paralellik arzediyor..

Şiirn altına böyle bir giriş yapmamın nedeni;
Şiirin bana özgürlük, sevinç, mutluluk gibi kavramların yanısıra hüzün, ayrılık ve yokoluş içre bir esareti de anımsatmış olmadır; hayatın iki yüzü.
Şairinde, özel anlamlar barındıran dizelerin genele hitap ediyor olması, aşkı hayat gibi algılaması ve öyle yansıtmış olması, şairin hayattan ne kadar beslendiğine; aşktan ne kadar anladığına bağlıdır..

Hissettiklerimi kelimelerle ifade edebilmem için ciddi bir münekkid ya da ciddi bir şair olmam gerekiyor ki, ikisi de değilim ancak kesin olarak söyleyebilirim ki şiiri çok beğendim;

Biraz şiire dokunmak istiyorum;
Burak ile ayrılık mı vuslat mı yaşanır bu mistik bir olgudur ancak, Burak ile fizikötesi seyahat yaptıktan sonra, saçı sakalı karışık insanların arasına gelip, hayata da ayak uydurmak mucizenin en alasıdır. Ayrılık böyle bir şeydir sanırım. Şair sevgiliyle iken hayalötesindedir, ayrılıkta ise izbe bir hayata, maddeye ayak basar, dokunur; işte asıl zor olan budur..gibi..

Nyese, hem yoğunum hem dağınık.. belki başka şiirde Şair..

Selamlar..

Çok ciddi bir sayfa bulmanın hazin sevinci ile; geri döneceğim şiir diyerek, şimdilik şiire bir mola veriyoruz..

güzel şiir. kutlarım.

galiba,
susamanın tam zamanı
şiirden sonra...sesizce

saygımla şair.

Okumak bir hazdı

yürekten kutluyorum

sevgilerimle