2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1380
Okunma
mayıs diyorsun
bir tül gibi seriliyor toprağa bahar
kuşlarsa bulutları sürüklüyor gökyüzünde
denizleri aşıp, dokunarak dağlara
bir uçurumun atlasında mı yürüyordu umut
uğultusunda durmadan üşüyen
mayıs diyorsun
güllerin rengine uyanıyor varoş sokaklar
bu dünya o eski dünyamıdır
ninnili buğdaylar ve çeliğin
çatal yürek ellerde
öpücüklerle dövülen buğusu hani
emek ve ütopya
sabrın kıyısında son hare
bir uçurum büyüt artık kendine ve
yenildiğin bütün yenilgileri at
yeni devrimlere bir türkü tutuştur
dudağının kıvrımında
akıp giden
bir türkü tutuştur
yeni yenilgiler için
mayıs diyorsun ya, işte
tamda orda başlıyor umut
M.H
Cevap Yaz