Bana yine susmak düştü…

Dul kadının mutluluğa muhtacı gibi muhtacım sana
Ekmek siz kalmış fakir gibi açım sana

Dünüm senken bugünüm de sen olsan?
Hem çok ihtiyacım var sana

Temelsiz inşaat olmaz bilirsin
Attık bir temel, devam edelim!

Yarım bırakma beni,kısacası;
Terk etme…

Yalvarmayacağım sana ama;
Gitme,sevdiğim…

Lügatimdan süslü kelimelerle
Beslerim seni..

Güvenim sonsuz bilirsin
Düşüncelerimdeki paronaya olmayı bırakırım
Malum kıskançlığım fenadır…

Çirkin düşünceler yok artık aklımda emin olabilirsin…

Hani;
Sevdiğin terk edince karanlık olur ya her yer
En sevdiğin gelse mutlu edemez seni

Geçer dersin düşünmek için çekilirsin köşene...

Salvador Dalınin ünlü tablosundaki gibi
Zaman akıp gider…

Her sevincinde o vardır
Gülersin kahkahalarla ama birden çiviyle saplanır beynine onun seni terk edişi

İşte böyle şeyler ne olur yaşatma bana…

Hüda nın kelamını taşıyan kitabın ilk harfi vardır;
Elif süslüdür,zariftir,güzeldir ama Yalnızdır
Her şeyi bırakıp medden medet umar ama oda yalnız bırakır…

Sende yalnız bırakma beni Med gibi…