2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1603
Okunma
Hergün;
astık özlemin ıslaklığı sinmiş örtündüğümüz giyitleri
yenisini koyunca yerine;
dalıp uykuya dalgınlığımızla telafi ettiğimiz bugünü
.
Koştukça peşinden hızla
görmek istemedik sona yaklaştırdığında bizi.
an’da peşin koyamazdık
vadeli alışverişti bu
peşinden koşturdu
hasbel kaderdi
ay ortasında buluşmuşuk yeni canla.
Ben;
benlikten senin emanetinle ağır aksak emekliyorum henüz
Haksız mıyız baba?
Bu sevinci sen bırakmadın mı bize
torunun dupDURU sevginle.
Şimdi ağlasak
ırmak olur
bir ucu sende
diğer ucu
uçsuz bucaksız kim/sessizlikte
dicle bile duymaz beni
böyleymiş yaşamak
Sen üzülme baba
biraz bende
biraz da torununda yaşıyorsun taptaze..
yusuf engin tekin
5.0
100% (1)
Cevap Yaz