Yılların yorgun yükünü
cahil yüksünmesini
yaşanmamışlığını denkledik
Siz;
şiir sandınız.

Oysa;
ne istediğimizi bilmediğimiz gibi
söyleyemedikte ezberimizde unuttuğumuzu
tutabilseydik eğer
ipe un serilmeden başaklar boynunu bükmemiş olurlardı
ve
mercimeği fırına vermezdik sevgiye eğilim göstermeden

Yarim yamalak imgelemiştik bu çelişkiyi ruhum ruhuna işlemeden

İpe sapa gelmezliğimizdir şirk
bütün dinler çekinsin aşktan

Üzülmüşüzdür belki
incinmişte olabiliriz hani incitmişte
iyi niyetti istemdeki öz
İncilerdik
iki istiridye kabuklarını aralarken güneş açardı gönlünü
bunun umut olduğunu bile bilmezdik

Defterinde arka sayfası sırtını dönmüştür geceye
ağız
dil ve hesap kapanmıştır

Yat limanından demir aldı
mecburdu meczup
karın tokluğuna devam eden hayatın buyruğuydu.

Şimdi;
de(ne)yimler çözdü denklemi
ne diyem artıkın
sarıldık kaleme b(aşka) geçecek zamanımız yok

Kaçan trenlerin ardından bakakalmışık
öküz gibi
trenlerde raydan çıktı bizim yüzümüzden...


Yusuf Engin Tekin