Hüzne Ölümü Çalıyorum...

Yeni düşler içerisindeyim
Buradan kestim umudu ve hayali
İstemsiz davranışlarım usanmakta
Gözlerimin görüş mesafesi köreliyor
Cansız bedenimde diri ruhum
Ellerimde eriyor

Farklı hallere üfürüyorum yelkeni can
Bir parça hayal birkaç kırılganlık
Ve kan
Hayata kocaman bir parça ekmeği ban
Yüreğinin dip köşesine

Vurgunlar beni, vurgular şiiri yakmakta
Kahretmekte kelimeler ve uzantısı
Artık dalga sesi yok hayatımda
Martılarla paylaşamıyorum susamlı ekmeğimi
Kalabalığa ve gürültüye hasretim
Toprak kokan bedenimde
Çamurlaşmış ruhum
Varlığı tükenmiş bir halde

İşte Azrail
Yaklaşıyor usul usul arşı kaplarcasına
Neden yalnızsın sen diyor fısıldayarak

Sıkıldım Azrail…
Diyiveriyorum tek hamlede
Gel diyor, gel götüreyim seni buralardan ister misin?

Götür ey Azrail
Gerçekliğini yitirmiş hayatım
Lastiğin sibobundan farksız halde nefesim
Faydasız bedeni
Hiçlik benim her şeyim

Al götür

Götür ki ben artık varayım
Ve ereyim
Makamıma çekileyim
Yorgunum melek
Anlıyor musun beni
Ver elini kaldır gidelim

Çarşaflaşmış denize dalar gibi
Islak kumsala batar gibi
Önce yanaklarıma bir ırmak salıveriyorum
Gözlerim son kez seçiyor dünyayı
Ellerim asfalta son kez dokunuyor
Anılarıma el sallıyorum
Hayat ve ona dair her şey
Vakit geldi
Ben gidiyorum…

Yediler kırklar ve elli iki
Peşimden sürüklensin dua
Adımı anmayan zihinler
Arkamda saf tutmayan eller
Nasılsa bir gün bir bir yanıma gelirler…