Bıraktım seni zamana
Kıyıma vurman için
Soğuk dalgaların ruhu yokmuş

Bu gece lalelerin ucu acıdı
Sokulmuş gizlice yalnızlık ayak ucuma
Ağlamaksa, arkadaşım….

Rıhtımlarım yosun bağlamış
Umudum kızıl gün batımı
Yapraktan gemi olur mu ?
Olmuş işte
Sararıp solmuş….

Maviye hiç dokunmamıştım binlerce yıl
Soluklarım yoktu sanki
Sandıklara gizlenmiş ben
Anahtar deliğinden bakardım sana
Umutsuz ve yorgun
Dağınık saçlarımın gözyaşında…

Soru işaretinin noktası konmuş üzerime
Yağmur bulutu ben olsaydım keşke
Patır, patır yağsaydım kaygısızca
Her sabah yüreğim acımasaydı
Keşkelerim olmasaydı
Anneliğimde…

Bir bayrak dikildi
Mızrabı dağladı yüreğimi
En köşegen tarafa kaçtım
Dermansız dert ektiler mezar taşında
Umudumu boynuma taktım
Her yıldız kaydığında….

Örtün üstümü şimdi yalancı dostlar
Üşümek vaktidir
Gönlü olan anlar beni
Azap çekiyor vicdan
İçimde darağacından bir salıncak…

Özlem geldi yine
Konuk oldu,bağladı aşkı limana
Hazan ikliminde duygularımı kaynattı
Ciğerimi çaldı
Ve bu gecenin karamsarlığında
Bir not bıraktı :

“Bir çift mavi göz kaydı gökyüzünden
Bir çift mavi göz…”

11 Ağustos 1989 anısına…26 Ağustos 2009


“….unutmak kadar büyük bir nimetin, unutmayan yanı….”