Karşı dağların yamacında karçiçeği uykuya durur
Müjdesini sona saklar gelirken bahar
Titrer kemanımın telleri
Erirken buzullar


İfşa kalıpları çürümüş terkine hayran saatlerin
Hasreti aman vermez ölü gecelerin
Gözlerime tavukkarası çalmış
Ağarırken hecelerin


Gün çalmış martının kanadında su damlasını
Zemheride söz akmış basmış kalesini
Diline lal düşmüş güneşin
Üşüyor figanım kaybetmiş yakmasını


Cenge tutuşur sol yanımın sancılı erleri
Hep bir yöne durmaz yörüngeleri
Gönlüne esmiş masivanın
Firari hırçın haleleri


Şimdi bir maverayım terazisinden taşan
Geçtiği her koyu akıp kavuran
Deliyorum ortasından karanlığı
Arta kaldım haşin bir kasırgadan


Bir barajı inşa ediyorum patlamasın çağlayanımda sular
Renkli penceremde kurumasın yosunlar
Gölün dilinde düşmeyen sülükleri
Emme basma tulumba olsunlar


Düş hicranı doğarken gündüzün geleceğine
Harici tellallar geçmiş dümenine
Zemin kaygan, mevsim sonbahar
Dönüşüyor kara baykuş ötüşüne


Güneşin batmasına bir mızrak kaldı gözlerimde
Karanlığa ay doğacak belki gecemde
Yıldızların gönlü var mı bilinmez
Güneşimin yanıkları duruyor ellerimde


11-01-2010
Hayrettin