Geçmişinden boşalan ayna yüzeylerinden
Sana özgü ışıklar yansıyacak kendinden
Gökyüzü donanacak güneşi bekletecek
Uyanırken doğacak gözlerinin içinden

Ayrıntılar detaydan inci ince elenir
Ayrışan kuarklarda resmin çiziliverir
Zamanların duygusu bir lahzada yoğuşur
Gönül nehrine düşer yakamoz oluverir.

Renklerin geçişinden bir gizli ahenk kaçar
Yüzünden gökyüzüne, saydam bir kuşak açar
Seni toplayan anlam, yükseklerde çoğalır
Düşer düşer çiseler seni güne yorumlar.

Ayrılık yürüdükçe, yakınlığa yanaşır
Sade kalp çapı kadar uzaklıkları taşır.
Yıllardan şehirlerden alınma dargın dargın
En büyük mesafeler ayrılıkla aşılır.

En anlamlı hüzünler yokluğunda yaşanır
Acılar süzülür de özü sana adanır
Renk tayfında olmayan ışından öte seçi
Bir sanata dönüşür gözümde odaklanır.

Z.Abidin TOPRAK