Gidişin

Sonsuzluğun bitimi gibiydi

Sonsuz acıya adımdı bana

Ne anlatsam yatışmıyor gönül

Bulup seni

Sana anlatmayınca



Her yıl yeniden nüksediyor

Unutmaya hasretim seni,

Hep yenisin ilk günkü gibi

Hep çoğalıyorsun bitişimin üstüne

Yıllar seni eskiliğimde yeniliyor

Yıllar bensiz yeşertiyor seni



Beni görmeliydin

Kendini bende bir defa

Buzlar nasıl donarmış beni

Ateş nasıl yanarmış

Seni görünce



Görmeliydin

Geçmiş izlerinin derinliğinde

Göğe değen surları aşmak

Sana ait her şey çelikten çizgi

Çeliği ipekle vurup taşlamak

Senli anılar donmuş

Olduğu yerde

Ve her gece tekrar

Yeniden buharlaşmak



Hâla acıtıyor

Yüzünün hayali

Güzelliğin içime

Ümitlerim

Bastığın zeminlere ekili



Sana en yakın yerim

Uzağına ilişik

Seni göreceğim yer

Sonsuzluğa bitişik



Bir adres ver bana bu nasıl adres

Bir yer söyle bana dünyada olan

Acının bitişine sevinsin herkes

Bir görmek ver bana rüya olmayan.



Z.Abidin TOPRAK