5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1589
Okunma
Yokluğun;
Kör bir bıçak gibiydi,
Doğrardı yüreğimi,
Acıtarak derin…
Derin soluklarla,
Bölerdi düşüncelerimi.
Saçlarımı kendim okşarken,
Ellerimi gezdirirken dudaklarımda,
Aynadaki aksimde kendi gözlerimi,
görürken gözlerimde…
Düşlerken seni…
kaplamışken tüm benliğimi
tek tek hücrelerimi
varlığın…
Nasıl derdim ki yalnızım
Yokluğun buz gibiydi ah…
Keserdi ellerimi,
Üşürdüm…
üşürdüm,
Hayaline sarılırdım.
…
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz