Zaman aynı zaman,
Gün aynı gün,
Tarih aynı tarih,
Saat aynı saat,
Yine,
Dışarıda kar yağıyor lapa lapa,
Yine pencerenin saçağına koyduğum yeme,
Bir kaç kuş konup havalanıyor.
Yine bana uğramadan geçip gidiyor postacı,
Yine odamda,
Tek başıma oturuyorum,
Ama sen yoksun bu defa.
Yapayalnızım dört duvar arasında,
Tek başıma türküler söylüyor,
Şiirler yazıyorum,
Sevgi üstüne,
Gece alabildiğince kasvetli,
Karanlık.
Buram buram sevgi kokuyor,
Kokluyorum.
İçime çekiyorum sevginin kokusunu,
Suskunlaşıyorum,
Ölüm sessizliği çöküyor,
Geceye.
Büzülüyorum köşeye.
Ve birkaç umudu çerçeveleyip,
Sıvası dökülmüş kerpiç duvara,
Asıyorum.
Ve perdede sigaramdan açılmış birkaç delik,
Albümlerde sen gideli sararmış fotoğraflar,
Pencerelerde boynu bükük sardunyalar,
Ve koca bir yalnızlık var,
Terkedilmiş bu sokakta.
Gerisi bıraktığın gibi duruyor,
Değişmedi,
Aynı ...
onur sancak