34 yaşındayım betül büyüdün diyorlar sahi büyüdüm mü?
neden o kadına da seni anlattım
neden o şuan bizi anlatan bir şiir yazıyor
kaç yıl geçti üstümüzden ben sayamıyorum sahı sen sayabıldın mı?
keşke kırsaydın beni ardından kötü sözler edip
2 kadehde boğulup unuturdum seni o zaman
bir kahpelik etseydin keşke, der demez dilimi ısırıyorum
benim en güzel hayalime sana
senden doğmamış çocuğuma
yakışmaz namussuzluk ısırmalı o yüzden dilimi
kan tadı beni kendime getirir bilirsin
yani bilirdin sahi unuttun mu beni?
lise deyince sen geliyorsun gözlerimin önüne gülümseyişin
saçların ve kokun penceresiz bir odada kokun geliyor burnuma
ah sızlarmış insanın burnumun direği öğrendim
gülüşün ne güzeldi sahi hatırlamıyor musun beni artık?
çok denedim bazen ellerim terlerdi sesim kısılırdı
ama yapamazdım açılamazdım söyleyemezdim
çünkü sen bana en güzel ses tonunla gözlerin parıl parıl
ağbi derdin.......
ölürdüm ölürdüm de dirilemezdim
bir kez daha duymaya dayanamazdım ,
o yüzden bazen gelmez uzaktan izlerdim
çok canımı yaktın betül sahi farkında bile değilsin değil mi?
sen gittin üniversiteye
ben kaldım ben oldugum yerde nefessiz kaldım
sen kendini alıp gidince dünya küçüldü
istanbul küçüldü ben büyüdüm
şimdileri sorma sakatım artık
sevemiyorum kimseyi seninle karşılaştırdığımdan değil
olmuyor yapamıyorum inan bazen dokunamıyorum bile
sen gelirsinde seni aldattım sanmayasın diye
köreltiyorum kendimi ruhumu satamıyorum iblise
her gün farklı bir sevgi ekip meyveleriyle besleniyorum
hiç ama hiç başından ayrılmıyorum sevgimin emeğimin
biliyorum çünkü yarın bitecek
hiç üzülmüyorum artık biliyor musun sahi umrunda mı?
müzik kurtardı sanırım beni
her gitarı aldığımda elime sana bir selam gönderiyorum
akor zannediyorlar olsun sana özeldir nasılsa
ilk şarkıyı sana çalıyorum sahi duymuyorsun değil mi?
çiziyorum ben artık betül mimar diyorlar bana
senin içinde yaşadığını hayal ettiğim evler tasarlıyorum
okulda gördüğüm kızlara benzetiyorum seni
kendini övmesi ayıp ama ders de verir oldum
gençlerin enerjisi beni hem sağlıklı kılıyor hem seni hatırlatıyor
şimdi nerdesin
tam şu an da ne düşünüyorsun
ben her seviştiğimde seni aldatırken
sahi sen beni kaç kere aldattın
değdi mi sevdiler mi seni?
sahi sen sevilmeyi bilirsin değil mi?
çıkıp gelsen şu köşeden
şaşırsan baksan gülümsesen
elim ayağım kesilse kalbim durmaya yakın çıldırsa
eski alışkanlık sesim titrese
tüm karanlığım güneşe boğulsa
sen gelsen küçülse istanbul büyüse gözlerin
deli yağmur yağsa sen ıslanmasan
ben sırılsıklam yürüsem yanında
ama nolur açma ağzını ağbi deme
o kadar kırıldım ki son darbeye dayanmaz ruhum
sus ve öyle gel öyle çık karşıma
yıllardır bu hayalle yaşıyorum
yıllardır bu hayalle kimseyi içime davet demiyorum
kimsenin berkesi olamıyorum
azad et beni
çek üstümden hayalini ama en çok kokunu
bırak bırak da derin nefes alabileyim
sahi sen beni hiç sevmedin değil mi?
kulağın bende olsun
yarınki akor sana ulaşsın
sana yaptığımı bilmeden dinlediğin
benim sana naçizane hediyem olsun...