Kimsin sen ?
İçimdeki gizli ülkelerin yolcusu musun ?
Yoksa,
Aşikâr sevdaların sancısı mı ?
Kimsin ?...

Ne zamandır içimde gizliyorum umutlarımı
Güneşi gökyüzünde eritip
Buza dönüştürüyorum
Çöl seraplarımı.
İsmin Serap mı yoksa ?
Sen misin yanlışlayan
Her hesapladığım acıyı.
Yoksa o musun sen
Hani prense dönüştüren
Öptüğünde kurbağayı...

Nesin sen ?
Baharlarımın polen kokulu sevdası mı ?
Denizlerin tuz kokularını taşıdığı
Yosunlu taşların rüzgarı mı ?
Yoksa Güz ayazı mı
Kışın güneşinden arta kalmış.
Yalancı bir kumru gülümsemesi mi
Yada kanat açmış
Çığırtkan bir leyleğin bulut izi mi ?
Nesin ki ? ? ?

İçimdeki soykırımı seyrediyorum
Aşkın geçmişine yapılan.
Kâfirler dolanıyor üzerimde
Aşkın tanrısına umarsızca tapınan.
Bilmiyorsun uçuşan kuşları
Sapanla benim kovaladığımı
Her gittiğin yolunsa
Esasen bana vardığını...

Seni yaşatıyor her nefes darlığı
Alma sapanımı ellerimden
Bırak dursun avuçlarımda
Kaçışmalı kuşlar penceremden
Aşk senin şehirlerine varmalı...

Bir göçmen kuşun kanadına bağladım aşkı
Develerin çanlarına gizledim
Yaşadığım tüm acıları.
İçimden göç dönüşü kervanlar geçerken
Sıkı tut umutları,
Gece üstüme çökerken...

Kimsin sen, Nesin ?
Hangi Cüretle kestirmelerimdesin
Aşkı sürgün etmişken içimden
Nasıl olur da her dönüşte
Uzayan köşelerimden geçiştesin...

Yine de Hoşgeldin...
Aldanma gündüzlüğüne mevsimlerimin
Denizlerinde yüzerken aydınlıkların
Karanlığı bende göreceksin...
Aydınlığın kara bekçisi..
Karanlığa Sefa getirdin...