17
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1918
Okunma
Sevgili Aysu’nun(lacivertiğnedenlik) şiirlerime yaptığı yorumlardan esinlerek yazdım bu şiiri.
Hem yorumları derleme fikri, hem de müthiş yorumlarındaki ilham kaynağı için sonsuz şükranlarımla..
Zaman eylül’ün hüznü,
Bıraktığın yer çakılsız sahiller.
Güz ortasında
Gün batımı eriyor avçlarımda.
Bırak, zaman çocuk kalsın içimizde
Ve içimizde hüzünlü kalan ne varsa...
Çocukluğumuz asılsın duvara
Bir tuval dolusu yağlıboyaya çalsın anılarımız
Su damlacıklarının güneşle seviştiği anda
Sekizinci renk olsun eksik kalan yanımız.
Sıkı tut ;
Kapanmayan boşluğumuzdur acılarımız.
Lacivert bir iğnedenlikte duruyor hatıralar
Hüznün iğneleri mi
Sevincin çuvaldızı mıydı ellerine batanlar ?
Parmaklarından damlayan kanlar
Şimdi Odamda bir yerde gizli
Fotoğrafın
Açılmayan çekmecelerde kilitli
Ve Hâlâ bilmiyorum; giden mi
Yoksa unutan mı acıtır kendini...
Bilerek boyadık odamızı siyaha
Kimseye renk sormadı aymaz sevgimiz
Ölümün pembe düşünden uyandığın anda
Tavana kurduğun darağacıdır gölgemiz...
5.0
100% (1)