Koca şehrin sofalarında bir çilingir sofrası
Dağların karı siyah saçlarıma beyazı örerken
Bir köşede yalnız adam, diğerinde soluk resim
Bilir misin sirkeden yapılmış aşk şarabını
Yürek sancılarımın dermanıydı
Sensiz kararan günümün sabahı
Zerrelerimdeki tarifsiz yangın
Gecesi olmayan şafakların şişedeki dipleri
Ruhumun saman alevi
Aldığım her nefesin cehennemi
Ateşi
Buz deryasında kavrulan
Yüreğim
Hazana vurmuş bir takvim yaprağı
Çiy yağmurları altında üşüsem de
Ömürden bir gün daha bitirsemde
Bilir misin ceylan ……
Gönül dağları yıkıldı………

Sübyan duygularım sel olup
Can evime hasretin çivilerini çaksa
Ana karnında ölü cenin ayağa kalksa
Sensizliğin acısı yitik yüreğime aksa
Kayseri alev alev yansa
Gönül dağları yıkıldı…..ey sevgili

Yitik yüreğim yokluğunda
Sofalar a düşüp kalktığında
Bir demet kır çiçeğine göz pınarı aktığında
Kaldırım taşlarında başım yarılır
Bugün kalbim yetim
O biçare
O mağlup
Ve supyan duygular içinde
Savaştan geriye ne kalmışsa
İşte öyle
Görüntü kilyos da karaya vurmuş
Kaptansız
Dümeni kırılmış bir gemi
Antalya Kemer arası kayıp bir şehir
Yani yıkık viran bir görüntü


Geriye ne kalırsa kalsın
Okul talebelerinin kiralık vakti gibi
Portakal bahçelerindeki anı
Ve sonrası
Bir bağ bozumu
Anlıyorsun beni değil mi
Duygularımı benden alıp gideli
Gönül dağları yıkıldı……..
Berivan’lar kurudu …….
Gülüm güller öldü ……..
Ceylanlar yıkıldı ……..

Şimdi sirkeden yapılmış şarap
Buğulu bir bardak çayın demin de
Her zerrem yanarken
Yüreğim titriyor
Her şarkının notasında bir depreşme
İçim kopacak sanki
Ve kuru öksürük boğazımı yırtarken
Yine türkülerden fal tuttum
Çiğerlerime işlemiş şarabın dumanı
O sarhoş, ben sarhoş
Yare söyleme söyleme
Dese de
Gecelerimin yalnızlığında konuşsam da
Duvarlara başımı vursam
Yüreğimdeki gel / git lerimle
Boğuşsam
Yazılan mesajlarına isyanla bağırsam
Duygularımı benden alıp gittiğinden beri
Seni sildim
Sildim seni ….
SENİ SİLDİM …….
Evet vefasız …… GÖNÜL DAĞLARI YIKILDI

ZerreM
Osman TÜRKASLAN