Ey sevgili, sana sesleniyorum şimdi,
Gecenin mateminde boğulmuş yitik bir sevdadır bu,
Kimbilir, kaç kadeh kırıldı gönlünde,
Kimbilir, ne ayrılıklar tattı ömründe.

Şimdi sana sesleniyorum sevgili,
Sen terketmeyi, bir sevda gemisinden,
Bir başka gemiye binmesini bilirsin sadece,
Bense dalgalarla boğuşusum,
O zorlu dalgaları aşar gelirim sana.

Bu gönül, solan bir güle benzer,
Dalgalarla boğuşan gemiye,
Ve güneş terk etsede onu,
Gündüzü bekleyen aya benzer.

Kaç yağmurda ıslandı bu gönül,
Kaç boran tanıdı,
Ne savaşlardan çıktı,
Ne dağları aştı bu gönül.

Bir seni sevdi ama,
Bir sana tutuldu,
Ey sevgili, sözlerim sana,
Sitemim sana şimdi,

Sen o gemiden o gemiye geçerken,
Ben dalgalarla boğuştum,
Sana kavuşmak için,
Boşa çekmişim küreklerimi,
Çok geç anladım,
Ama sevgili, sende anlayacaksın ki,
Her gemi bir gün yok olmaya mahkumdur,
Ve, bu gönül yok olurken karanlık adalarda,
Sen batıyor olacaksın,
Kendin gibi çok alçaklara.

Sana sesleniyorum şimdi,
Sana yazıyorum,
Ne dostum kaldı ne yoldaşım,
Bir kalem bir kağıt benim can yoldaşım.

Sana verdiğim değeri,
Beyaz güvercinlere verseydim eğer,
Dağdaki çiçeklere,
Sokaktaki köpeklere verseydim eğer,
Biliyorum, bu kadar koymazdı bana,
Sen dağlarda açan bir dikensin şimdi canımı yakan,
Bense yitik bir sevdayım o dikeni ellerimle tutan.

Ey gözleri sürmelim, ey sevgilim,
Yitik bir limandan sesleniyorum sana,
İçinde paramparça olmuş bir yüreği taşıyan,
Gözünden damla damla yaşlar akıtan bir limandan.

Ey sevgili, sana sesleniyorum şimdi,
Aptal mısın? nesin? bilmem ki!
Duvarlara konuşsam anlardı derdimi,
Öyle bir diken sapladın ki gönlüme,
Çıkarsan çıkmaz koparsan kopmaz,
En iyisi gel al bu dikeni,
Gel de, beraber aşalım bu dalgalı denizi.

Serkan ÇILDIROĞLU