gül kokusunu bilir misin sevgili?
nice gecelerdir devirdiğimiz şarapların rengine benzemez hiç
efsunkâr bir figândır,lisan-ı hâfi olana
kimine yârdır,kimine gonca
kimine ise,gülzâr içinde dikenli bir gülziya..




uçmak;ummadığın bir anda,umulmadık bir cihâna
ve okumak;devleşen bütün duaları, tek nefes,bir çırpıda

sebebi aşk olunca...






gözlerin mâzinin demlerini okuyor gözlerime
farkındayım
seninle bir yağmur başlıyor,ince belli bardaktan içercesine,
bir aşk yudumluyor
korkuyorum



miktarı damarlarımda gezinirken,
köpüren tarafını,sen sanıyorum!

...

her soğuk ruhuma dokunuyor,üşüyebildiğim kadar sensin
titreyebildiğim kadar gözlerin
aşk-ı hakikat istiyor yüreğim,kâmil olan da sensin

eski zamanların sesiyle düş peşime,unuttuğum cümlemsin,
öğrenemediğim hikayem
yüreğime şayeste ol,gözlerime leyle-i süveyda
ebediyet yolunda bir hayal-i gecem ol,
düşleyemediğim siyah

bir ılık akşamda fasl-ı bahar sensin
gönül sensiz ne eyler güneşli bir sabah


pervanenin aşkı ayrılıkmış,aşkı elinde tutabilmekmiş murâdı
hürriyet aşk adıyla açarmış kapılarını,ritmiyle eş zamanlı
oysa benim hüznüm kilitliydi,nasihat etmezdi ,kıymet bilirdi
oysa senin yüzün sisliydi,
nişan alırdı gözlerin,
vururdu,
aşk-ı nizâm bilirdi





herhangi bir mevsim ertesi,
sanırım gül mevsimiydi
gül kokusunu bilir misin sevgili?
köpüren gül rengi ağlamalarıyla,
hiç ıslanmadın ki ?