arabesk bir pazar akşamı
caddelerde kızarmış balık kokusu
insanlar çocuk sıkıntılarla yarına telaşlı
unutmaya sevdalısın gene Adana
esmer tenli yokluğu yoksulluğu
unutturmaya sevdalısın
alın teriyle döllenirken toprağın
bembeyaz umutlar fışkırır sıcağından
turuncu turuncu gün filizlenişleri
taş köprü büyük saat ve kazancılar çarşısında
ağarırken tan
üşümekler biter yiter yalnızlık ürpermeleri
seyhan terin gibi akar
sen unutulmamaya sevdalısın böyle
ben seni unutmamaya
çukurova’nın esmer yiğit oğlanı
güleç ve fedakar kızı
sarı sıcak onurum
en sıcak gururum
sevdalısın unutturmamaya
paylaşmayı kardeşliği ve bereketi

kapanır kapılar
pencerelerin ardında ikirciksiz sohbetler
ara sokaklarda ilk akşam kıpırdanışları
kırlangıçlar çekilir göklerle oynaşmaktan
birden kirlenir o maviliği ikindinin
akşamcı cigaralar hafiften sararır köylü dudaklarda
aile gezmeleriyle günün son hüzünleri savuşturulur
ama acılar ötelenir mi bilmem
Adana’da pazar akşamları yoksul ama dik başlı
sinemalarında parasız üniversiteliler
taze hülyalarıyla süslerler acemi şarkılı ilk aşklarını
ve fırlama haylaz bakışlı güvercinler uyurken damlarda
yarınsız
ansız
zamansız
pürüzsüz sevişmelerle sessizleşir
küçücük evleriyle varoşlar
yarına büyük hevesli
kavgaya büyük istekli
ekmek kavgasına
emek kavgasına

ve iner akşam
Adana bu
serinliği samimi içten yalın
ve mavi bulvar
kıyı boyu caddesi
ilk ışıklarını sevecenliğiyle bölüşürken
yazdan kalma olgun hüzünlerimle
umutsuzluğa karşı kuşanılmış
kutsal bir zırh gibi yükselir ay ışığında
portakal kokuları
Adana’da
Yılmaz Güney’in Umut’unda
umutsuzluk ayıptır

Adana’m
canım şehrim
benim şehrim
çileli kızım
cefakar oğlum
nasıl dokunur nasıl işler içime bilsen
o en güzel elbisen
en mütevazi gelinliğin
bembeyaz pamuğun
yoksuluğuma ve yoksunluğuma uzanan o cömert elin

Adana sıcacık
sokakları incecik
ağrıyan yalnızlığımın uslanmaz vefalısı
kanal boyu sevecen turunç ağaçları
nasıl da hırpalar mutsuzluğumu
güneş
Adana için ayrı doğuyor sanki...

Adana
erdemli
anlayışlı
bilge ve rahat
Adana sımsıkı dost
sessiz sessiz
kucaklarken iyimser ürperişlerimi
sensizliğime çare arar Çukurova
toroslar yörük obaları
mevsimlik yaylalar
ve rüyalara sığmayan akdeniz
başım gözüm üstüne...


5 Ocak Adana’nın Kurtuluşu ve Adana için...

bu bereketli toprakların onurlu evlatlarına...


kağan işçen/5 Ocak-2010