Öyle karanlık bir gece ki
Göremiyor bir gözüm ötekini.

Emanetti bu karanlık gece
Batan Güneş’ten doğan Ay’a
Sanırım Ay’dan da bana.

Adım adımı kovalamıyor
Bakmıyordu bir gözüm
Ötekinin baktığı yere.
Konuşamıyordum
Dudaklarım kımıldasa
Taş oluyordu dilim
Taş dilim erise kımıldasa
Mühürleniyordu dudaklarım.

Sebeplerim sebep oluyordu
Dalıyordum
Varlığa uzak yokluğa yakın sana
Başladığım yerden sıçrıyordum
Bittiğim yere
Bakıyorum başladığım yerdesin
Bittiğim yerden sıçrıyordum
Başladığım yere

Yükseldikçe alçaldığını görmek
Aldattı beni yaklaştığını sandım
Ben yükselmiyor sen alçalıyormuşsun
Sevinsem mi bilemedim ağladım.

Fakat anladım.

Bitirmek veya başlamak
Alçalmak veya yükselmek
Değildi önemli olan
Önemli olan emekleyerek de olsa
İlerleyebilmekti
Başlamak veya bitirmek değildi
Güzel olan
Güzel olan yolculuğun kendisi idi.

Koşar adım yaşamak isterdim
Sürünsem de kafi
Bitirmek istemediğim yolun kendisiydin
En güzel olan yolculuktu sendin
Sana gelen her adım güzeldi
Vuslat için olan her nefes sahte
Bende saklı en güzel ben sendin.